Japoński dowcip: „Co to jest: płacisz miesięczny abonament i robisz z tym, co chcesz? – Pracownik”.
Młodzi pracownicy korporacji w Japonii, którzy chcą się wykazać w pracy, dla sukcesu zawodowego są gotowi do najwyższych poświęceń. Przepracowują ciężko wiele godzin dziennie, co powoduje u nich często skrajne wyczerpanie. Po pracy w ramach relaksu odwiedzają bary, gdzie po jednym, dwóch drinkach padają jak muchy. Stąd nierzadki jest widok biznesmenów w garniturach, którzy brudni i wymięci śpią na ławkach w parku lub bezpośrednio na chodnikach w stercie niedopałków papierosów. Widok ten jest iście szokujący. Po nocy spędzonej na ulicy, wracają na chwilę do domu, żeby się odświeżyć i ponownie biegną do pracy.
Japończycy są niezwykle zaangażowani w wykonywaną pracę i są dla niej w stanie poświęcić nawet życie. Szacuje się, że ok. 10 tys. Japończyków rocznie umiera z przepracowania czyli tzw. koroshi. Japończycy pracują całe dnie i rzadko biorą urlop. Brak czasu na odpoczynek, niedostateczna ilość snu, nieregularne odżywianie się jest przyczyną poważnych chorób, które w konsekwencji prowadzą do śmierci. Niepowodzenie w pracy może ich nawet pchnąć do samobójstwa. W Japonii istnieje zjawisko samobójstwa ze stresu spowodowanego przepracowaniem czyli tzw. karo-jisatsu.
Japończycy są niezwykle zaangażowani w wykonywaną pracę i są dla niej w stanie poświęcić nawet życie. Szacuje się, że ok. 10 tys. Japończyków rocznie umiera z przepracowania czyli tzw. koroshi. Japończycy pracują całe dnie i rzadko biorą urlop. Brak czasu na odpoczynek, niedostateczna ilość snu, nieregularne odżywianie się jest przyczyną poważnych chorób, które w konsekwencji prowadzą do śmierci. Niepowodzenie w pracy może ich nawet pchnąć do samobójstwa. W Japonii istnieje zjawisko samobójstwa ze stresu spowodowanego przepracowaniem czyli tzw. karo-jisatsu.
Jakie są przyczyny takiego zachowania? Czy praca rzeczywiście stanowi dla Japończyków sens życia?
Aby odpowiedzieć na to pytanie trzeba odrzucić stereotypowe myślenie i wziąć pod uwagę różnice w mentalności. Dla Japończyków praca i życie nie są oddzielone, ale nawzajem się uzupełnianą. Wbrew pozorom nie są oni, według ich oceny, niewolnikami korporacji - praca jest dla nich jednym ze sposobów cieszenia się życiem i okazją do kontaktów społecznych. Życie nie zaczyna się dla nich po zakończeniu pracy, praca jest postrzegana jako część życia. Nie jest "złem koniecznym", które pozwala tylko zarobić na życie, ale stanowi źródło dumy i radości.
Japończycy często chodzą oni do pracy nawet w dni wolne, aby spotkać się ze współpracownikami. Praca nie jest dla nich przykrym obowiązkiem, a dzień wolny nie jest uważany za wytchnienie. Dla Japończyków liczy się każdy dzień życia, nie tylko weekend czy niedziela.
Tassho Mugikura "Podejście do wzajemnego zrozumienia różnych kultur"
Marzy mi się wyjazd do Japonii aby tam popracowac :)
OdpowiedzUsuńHehe, mi też :)
OdpowiedzUsuń