Najszybsza droga do stałego pobytu czyli Provincial Nominee Program
Dla wielu osób Kanada jest synonimem dobrobytu, lepszego życia i nieograniczonych możliwości. Ja sama przeżyłam fascynację tym krajem i postanowiłam tam wyjechać na stałe. W jednym z postów opisałam swoje zwieńczone sukcesem starania o uzyskanie tymczasowego pozwolenia na pracę do Kanady.
Dla wielu osób Kanada jest synonimem dobrobytu, lepszego życia i nieograniczonych możliwości. Ja sama przeżyłam fascynację tym krajem i postanowiłam tam wyjechać na stałe. W jednym z postów opisałam swoje zwieńczone sukcesem starania o uzyskanie tymczasowego pozwolenia na pracę do Kanady.
Są różne drogi
emigracji do Kanady. Wszystko zależy od determinacji, kwalifikacji zawodowych i
specjalizacji osoby starającej się o wyjazd. W dzisiejszym wpisie przedstawię
Wam najszybszą drogę do uzyskania stałego pobytu, jakim jest Provincial
Nominee Program.
Program jest propozycja dla imigrantów, którym zależy na szybkim
uzyskaniu rezydentury. Co z tego ma rząd kanadyjski skoro taki program
uruchomił? Przede wszystkim zasiedla prowincje, które są mało atrakcyjne i
słabo zaludnione, pełnymi energii do pracy ludźmi. Chodzi im głównie o młodych,
wykształconych, znających angielski. Wiadomo, że imigranci najlepiej napędzają
gospodarkę. Każda prowincja posiada swój własny PNP. W praktyce wygląda to
jednak tak, że im gorsza prowincja, tym atrakcyjniejszy program imigracyjny
posiada. Weźmy pod uwagę prowincje leżące w środkowej części kraju:
Saskatchewan i Manitoba. Są to płaskie równiny, prerie, niemal całkowicie
pozbawione lasów. Brak naturalnych zapór w postaci gór powoduje, że lodowate
arktyczne powietrze swobodnie przepływa, kształtując klimat tych prowincji.
Jednym słowem, jest straaaasznie zimno. Lata są krótkie i upalne, a zimy śnieżne
i mroźne z temperaturami dochodzącymi do -45. Do tego krajobraz jest na tyle monotonny i płaski, że krążą nawet dowcipy na ten temat: Jeśli pies ucieknie ci w Manitobie, to nie ma problemu. I tak widać go na horyzoncie przez 3 dni.
Saskatchewan
Immigration Nominee Program w skrócie zwany SINP jest wzorcowym przykładem
kanadyjskiego programu imigracyjnego. Jest to program administrowany przez
prowincję na podstawie specjalnego porozumienia z rządem federalnym. Przedstawiam
ten program jako wzór, bo rzeczywiście wygląda bardzo przejrzyście i
zachęcająco:
I tak SINP na
wstępie zachęca do wyboru prowincji Saskatchewan jako przyszłego miejsca
zamieszkania chwaląc się najszybszym okresem procesowania aplikacji i
specjalnie wyznaczonymi urzędnikami imigracyjnymi, którzy pomagają za darmo
przejść przez cały proces. Program prowincji Manitoba jest równie atrakcyjny.
Jak to zrobić w praktyce?
1. Uzyskać
pozwolenie na pracę w ramach programu International Experience Canada:
2. Kupić buty
śniegowce, grubą kurtkę zimową, kilka swetrów, rękawiczki, czapkę uszatkę i
lecieć do SK albo MB
3. Na miejscu znaleźć
pracę z listy zawodów NOC A,B lub O. Przepracować u jednego pracodawcy min. 6 m-cy
i po upływie tego czasu natychmiast aplikować w ramach programu PNP. (Program z SK i MB umożliwiają aplikowanie
także spoza Kanady, więc jeśli coś nie wypali z jednym pracodawcą, można próbować u innego z Polski)
4. Uzyskanie
statusu rezydenta składa się z dwóch etapów: nominacji z prowincji i części
federalnej. Uzyskanie nominacji z MB wynosi średnio 3 m-ce, a ze SK 6
m-cy. Do tego dochodzi 8-12 m-cy na wydanie statusu rezydenta przez
rząd. Najważniejsze to uzyskać nominacyjny Letter of Support z prowincji przed
upływem ważności pozwolenia na pracę z IEC. Na podstawie tego dokumentu należny aplikować o przedłużenie pozwolenia na pracę. Po otrzymaniu przedłużenia
pozwolenia na pracę (zwykle na 2 lata) w ciągu 6 m-cy należy aplikować o pobyt stały
czyli o rezydenturę. Otrzymuje się ją z reguły w ciągu 8-12 m-cy.
I tym sposobem przy wyborze tych dwóch prowincji można uzyskać rezydenturę w ciągu niespełna 2 lat.
Uwaga!!! Jest to rezydentura konkretnej prowincji, która nas nominowała. Nie można uzyskać rezydentury z nominacji danej prowincji, a po jej otrzymaniu tak po prostu przeprowadzić się do innej części Kanady. Byłoby to uznane za świadome nieuczciwe działanie i mogłoby narazić danego aplikanta na cofnięcie rezydentury i wydalenie z kraju. Jeśli już ktoś miałby zamiar przeprowadzić się do cieplejszej i bardziej zróżnicowanej pod względem krajobrazu prowincji powinien odczekać przynajmniej rok, żeby nie wzbudzać podejrzeń władz federalnych. Wszelkie nieuczciwości w procesie imigracyjnym mogą w dalszej perspektywie zamknąć drogę do uzyskania obywatelstwa, które to dopiero daje pełną wolność i prawa.
A jak wygląda PNP w Vancouver? Czy jest bardzo ciężko? Jakoś mnie nie przekonują te śniegi i mrozy w Manitobie.
OdpowiedzUsuńPNP w British Columbia nie ma jasnych reguł, każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie. Na dwoje babka wróżyła: może się udać, albo nie. W Manitobie są większe szanse na uzyskanie statusu rezydenta. Warunkiem jest przepracowanie 6 m-cy u jednego pracodawcy w Manitobie, oszczędności, powiązania (rodzina lub po prostu kanadyjscy przyjaciele, znajomi. Podobno z tym nie ma problemu, bo nawet ktoś z pracy może poświadczyć, że tak, jesteśmy super kumplami).
OdpowiedzUsuń;
OdpowiedzUsuńZmiana miejsca zamieszkania na stałe, to poważna decyzja. A nawet bardzo. Do pracy gdzieś w miarę blisko jak https://www.carework.pl/praca/opieka-niemcy/ to co innego. Trochę czasu tam w Niemczech, potem trochę w domu, zarobki dobre. Na taką to i ja bym się zdecydowała. Ale wyjeżdżać na stałe to nie.
OdpowiedzUsuń